“Farlig tro”
n
Denne veka har eg lest ei bok av Broder Andreas, med tittelen “Farlig tro.“
For meg er det tankevekkjande å lese om einskildpersonar si vandring frå religionsdyrking med grunnelementa frykt, straff og tvang som motivasjon, til ei gryande og etter kvart levande tru på Jesus Kristus.
n
Eg kjenner på stor takksemd til dei personar som i si tid var med å vise meg veg til Jesus, då eg var i ung alder. Og eg må også spørje meg sjølv: Er eg sjølv med og viser vegen til Jesus Kristus for andre?
n
I boka “Farlig tro” er det med livet som innsats at ein vitnar om Jesus. Ordet “vitne” i Bibelen er det same som “martyr.” Denne forståinga av ordet har vi kristne i vesten eit nokså lite reflektert forhold til. Det er sjeldan at vi erfarer martyrium ved å vitne. Men det er altså kvardagen for kristne i Midtausten. Og likevel gir dei ikkje opp trua. Og dei gir ikkje opp med å vitne om trua.
n
I Noreg har vi full religionsfridom. Vi kan kombinere det gode liv med eit aktivt trusliv på Jesus. I muslimske land er trua på Jesus forbunde med livsfare, utestenging frå samfunnet, trakassering, bortføring, fengsel, tortur, herverk og vald. Likevel aukar talet på Kristusdisiplar i desse landa.
n
Eg har tatt med eit lite utdrag får boka. Dette er vitnesbyrdet frå ein ung mann, som nesten mista livet under tortur og forfølging, men som har halde fast på trua på Jesus, og som no sender ein takk til venen sin for at han viste vegen til Jesus:
n
“Det finnes ingen utvei fra et bedre liv — et liv i overflod og total frihet. Det finnes ingen utvei fra revolusjonen — kjærlighetens revolusjon. Og det finnes ingen utvei fra Gud — Gud i ordets fulle betydning. En Gud som elsker sine skapninger, alle sammen. En Gud som er nådig. En Gud som helbreder. En Gud som setter fri. En Gud som er rettfredig. Det finnes ingen utvei fra en Gud av kjøtt og blod. Vi trenger en ekte person, en ekte far, en som er virkelig hellig, en som virkelig elsker. Det finnes ingen utvei fra en ekte Gud. Det finnes ingen utvei fra Jesus Kristus. Det finnes ingen Gud som ham. Han skapte oss, elsker oss lidenskapelig og lengter etter at vi skal gjøre det samme. Det var det jeg ville takke deg for — for at du viste meg den Gud jeg aldri kan gå bort fra — den Gud jeg aldri vil gå bort fra.”
n
Kan eg gjere dette til mine ord? Kva betyr Gud for meg? Kor viktig er han i livet mitt? Er trua på Jesus det siste eg vil gi slepp på her i livet?
n
“Herre, kven skulle vi gå til? Du har det evige livs ord, og vi trur og veit at du er Guds Heilage.” (Joh. 6, 68 — 69)
n
“Eg er krossfest med Kristus; eg lever ikkje lenger sjølv, men Kristus lever i meg. Det livet eg no lever her på jorda, det lever eg i trua på Guds Son, som elska meg og gav seg sjølv for meg. (Gal. 2, 20)
n
God helg!
n
Arve Reigstad
Pastor i Norkirken Nordhordland
n